Zaterdag 25, zondag 26 november was het tijd voor een degentoernooi. Degen wordt bij La Prime meestal alleen op woensdag beoefend, dus dat de zaal op de woensdag ervoor bezet was voor de verkiezingen kwam niet goed uit. Desondanks togen Remco, Berend en Michiel zaterdag en zondag vanuit het natte Wageningen de rivier over om in Rosmalen de degens te kruisen met nationale en internationale schermers. De Dutch Open is ‘maar’ een gewoon toernooi, geen wereldbeker, dus de echte toppers komen daar niet langs. Maar het is wel een broeinest van aanstormend talent en ouwe rotten.
Van alle wapens is degen waarschijnlijk technisch het meest complex. Bij floret en sabel wordt je door de regels een beetje gestuurd in de mogelijkheden. Bovendien is het trefvlak daar beperkt. Degen is echt het wapen van afwachten, observeren, inschatten en voorspellen en elke tegenstander geeft daar op zijn of haar unieke manier invulling aan. Geen twee tegenstanders schermen hetzelfde en elke tegenstander is daarom een unieke puzzel om op te lossen.
Jeugd
Op zaterdag schermden de Junioren/U20, Cadetten/U17 en Pupillen/U14. Berend mocht in een mixed-toernooi aantreden bij de Junioren. Daar kwam hij in een relatief eenvoudige poule, waar, door een toevalstreffer, 3 van de 5 deelnemers een dame was. Nadat Berend op vrijdag 2 degens op de club had gebroken, kon hij zijn gloednieuwe degen met Franse greep als een echte pommelier lekker uitproberen. Na de voorronde stond hij op een nette 4de plek. Die wist hij in een bloedstollende partij tegen de als 13de geplaatste Adam van Ederen tenauwernood te verdedigen. Op 14-14 stakken beide schermers wel 6 keer tegelijkertijd, todat Berend uiteindelijk toch als enige zijn lampje liet branden. Daarna moest hij tegen de Deen Alex Oxholm Wagner, die een figuurlijk maatje te groot was. Een uiteindelijke 6de plek is een hele nette prestatie.
Remco begon de dag bij de Cadetten, een leeftijdsgroep boven hem. Meer pupillen deden mee met de Cadetten, waardoor het een mix van grote en kleinere deelnemers was. Remco wist in de voorronde 2 partijen te winnen en kwam op de 15de plek. Die wist hij met succes te verdedigingen in de eerste ronde, maar in de tweede rond kon hij niet op tegen de hoger geplaatste leeftijdsgenoot Bjarne Brückmann.
In het erop volgende pupillentoernooi wist Remco heel consistent weer 2 partijen te winnen en een 11de plek te veroveren. In de eerste eliminatieronde wist hij de als 6de geplaatste Lasse Boddeus met duidelijke cijfers te overwinnen, waardoor hij een bracket omhoog schoof. Zijn tegenstander in de volgende ronde, Lilo Pinsart, had ondertussen Bjarne Brückmann kundig teruggezet, waardoor Remco die partij niet hoefde te herschermen. De Belg was echter geen minder geduchte tegenstander en trok aan het langste eind. Daarmee was de volledige top-4 van Belgische afkomst. Remco eindigde uiteindelijk op de 8ste plek, maar als 2de Nederlander, wat zijn vertrouwen in het NJK in juni verder vergroot.
Senioren
Zondag was het tijd voor het senioren geweld. Berend en Michiel traden alweer vroeg aan in Rosmalen om daar met 57 andere degenisten de hele dag te strijden om elk punt. Het zat Michiel niet zo heel erg mee helaas, maar hij wist aan het einde van de poule nog een winstpartij eruit te persen. Een uiteindelijk 54 plaats bezegelde wel zo’n beetje zijn lot de rest van het toernooi. In de eerste eliminatie werd hij vakkundig met 15-4 eruit gegooid.
Berend was met zijn nieuwe flexibele degen succesvoller en wist tussen alle oudjes en talentjes half-om-half te winnen. Daarmee kwam hij op een 29ste plek. Zijn eerste eliminatie tegen oude rot Mark Farkas werd weer een bloedstollende partij, maar bij 11-11, in de verlenging, met voordeel voor Berend en nog maar 10 seconden op de klok, wist Berend snel een treffer te plaatsen toen zijn tegenstander even naar de klok keek om te zien hoeveel tijd hij nog had. Met je ogen knipperen kan al teveel zijn soms. De vervolgpartij tegen de als 4de geplaatste linkshander Tom Shanzleh ging lange tijd gelijk op, maar in de derde manche moest Berend met 1 punt achterstand de aansluiting gaan zoeken en liep daar vast in een stevig getrainde verdediging van Shanzleh. Moe maar tevreden met de 29ste plek was het tijd om het strijdperk te verlaten.
